- Να μην καταστρέφουμε τη μνήμη. Τη μνήμη των αισθήσεων και παθημάτων. Τις παλιές νεροσυρμές τους. Τις ασάλευτες εικόνες, γιατί η ανάμνηση πλαγιάζει ηδονικά με την φαλκίδευση.
- Να μελετάμε την Ιστορία και τις αφηγήσεις κυβερνητών προνοητικών ,δίκαιων και σοφών. Όχι χρησίμων ηλιθίων και αδαών πονηρών. Όχι μ’ αυτούς ,ώ Κομμα-γηνοί.
- Να αγωνιζόμαστε ώστε οι άνθρωποι να μην ξαναπιάσουν τον παλιό δόλο των θεών,
όπου τόσος πόνος τόση ζωή
πήγαν στην άβυσσο
για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν ιδεοληψία.
- Να ξέρεις ότι ο υπερθετικός στα αισθήματα σχηματίζεται με το φως , όχι με τη δύναμη. Κι ότι χρειάζεται το μάθημα της Ορέστειας εκεί που βάζουν μαχαίρι.
- Να διαβάζουμε . Το ποίημα, η λογοτεχνία, το υψηλό είναι μια
ονομασία του όλου και συγχρόνως ένας υπαινιγμός του μέρους
με κρίσιμο προορισμό: «την έναρξη του ονομασιακού συναγερμού όπου ο λόγος συρρέοντας, κομίζοντας λέξεις, εγκαθιστώντας ικριώματα ιδεών εκβάλλει στην ονομασιακή ουτοπία.»
- Να κρίνουμε τους λόγους . Νοώντας μέσα στο ίσον φρονείν την κρίση ως διάγνωση, στάθμιση, απόφαση.
- Να γυρεύουμε λόγια ριζωμένα
σαν το πολύροζο λιόδενδρο.
- Να μη φοβάσαι να μιλάς μ’επιχειρήματα που μόνον η άνοιξη δικαιωματικά διαθέτει.
- Να προφέρεις την πραγματικότητα όπως ο σπουργίτης το χάραμα. Και να τη σιμώνεις όπως ένα πλεούμενο τις θαλασσινές σπηλιές του Χορευτού, στο Πήλιο.
- Να ταξιδεύουμε. Ταξίδευε σ’ άκρες ιωνικές, σ’άδεια κοχύλια θεάτρων, σε γωνιές αμφιθεάτρων . Όπου μονάχα η σαύρα σέρνεται στην αγέλαστο πέτρα.
- Επέστρεφε, και είθε να σε φέρει αυτό το κείμενο σαν μικρός ναυτίλος στον άλλο, πλησίον σου. Είθε. Όμως ένα «είθε» ειν’ αρκετό. Ίσως κιόλας πολύ.
- Να ξεριζώσουμε, την αρπαγή, το φθόνο την ιδιοτέλεια ,
Το στέγνωμα της αγάπης. Την επιθετικότητα των βαρβάρων.
- Να προστατεύουμε τις γάτες Τ’ΑΪ-ΝΙΚΟΛΑ
Είναι θαύμα να τις βλέπεις , λένε,
Άλλη κουτσή, κι άλλη στραβή, την άλλη χωρίς μύτη, χωρίς αυτί, προβιά κουρέλι.
Άγρια πεισματικές και πάντα λαβωμένες
Να ξολοθρεύουνε τα φίδια, να πίνουν το φαρμάκι.
- Μυρίσαι το άριστον και αμύνεσθαι περί ύψους
- Να ξέρει το σώμα το είναι, ως δώρο. Να ξέρει ότι ο θαλασσινός άνεμος κι η δροσιά της αυγής υπάρχουν χωρίς να το ζητήσει κανείς.
- Να αντιστέκεσαι στο γυαλί που διαλαλεί σάπια θέλγητρα.
- Να μάχεσαι διαρκώς για τα ψωμιά της ελευθερίας και το προζύμι της παιδείας.