Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ στις 3 του Σεπτέμβρη του 1974 υπήρξε μια από τις κορυφαίες στιγμές στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας.
Και είναι αλήθεια ότι το ΠΑΣΟΚ το 1974 με την παρουσία του, έδωσε φωνή και προσδιόρισε πολιτικά, την ανάγκη δικαίωσης γενιών και γενιών, για Δημοκρατία, Ισότητα, Κοινωνική δικαιοσύνη, Εθνική ανεξαρτησία.
Τότε το ΠΑΣΟΚ με την ίδρυση του στοιχημάτισε για το ακατόρθωτο και τελικά κέρδισε το στοίχημα.
Το ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέμβρη για πολλούς, φαινόταν ουτοπικό, ότι δηλαδή στόχευε να φθάσει εκεί που δεν μπορούσε. Απαιτούσε όχι μόνο πίστη στις αξίες του και σε εκείνα που πρέσβευε αλλά και ρίσκο όπως και πάνω απ’ όλα τόλμη. Σε πείσμα όμως όλων έφτασε και δικαίωσε, μέσα από συγκρούσεις και συνθέσεις , με ρήξεις αλλά και λάθη, πάντοτε όμως σταθερά, με όραμα για μια καλύτερη Ελλάδα.
Σε αυτή τη μεγάλη πορεία που ξεκίνησε το 1974 το ΠΑΣΟΚ συγκροτήθηκε μέσα από διάφορα ρεύματα της κεντροαριστεράς, έχοντας μονίμως διαλεκτική σχέση συμπόρευσης, με τις ανάγκες της κοινωνίας.
Κατάφερε μέσα από συνθέσεις να εγκολπώσει αντιλήψεις στελεχών με ποικίλες πολίτικες κουλτούρες και ενίοτε διαφορετικές ιστορικές καταβολές και να τις μετατρέψει σε κίνημα μαζικό ,μέσα από την πρωτόγνωρη σύλληψη της λεγόμενης «αυτοοργάνωσης» η οποία δίχως άλλο σημείωσε απόλυτη επιτυχία .
Σήμερα η χώρα αντιμετωπίζει μια οικονομική κρίση χωρίς προηγούμενο στη νεότερη ιστορία του τόπου και το ΠΑΣΟΚ, ορθώς συμμετέχει στην κυβέρνηση σε μια στάση ευθύνης και πληρώνοντας ένα κόστος που δεν του αναλογούσε. Είναι όμως εδώ αντέχει, απευθύνεται ξανά σε όλη την κοινωνία και καλεί σε μια νέα πορεία συστράτευσης, για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο.
Κι αυτό γιατί το ΠΑΣΟΚ, δεν γεννήθηκε για να αποτελέσει διάττοντα αστέρα στα δημόσια πράγματα του τόπου….
Σ ‘αυτήν την πορεία, σ ‘αυτήν την προσπάθεια, δεν περισσεύει κανείς, όλοι έχουν θέση.
Σε αυτό το σημείο δεν πρέπει να ξεχνάμε , ότι το ΠΑΣΟΚ διαχρονικά , υπήρξε κίνημα μαζών και όχι κόμμα μηχανισμών και ακριβώς αυτή η κινηματική αντίληψη , με έντονα χαρακτηριστικά αυθορμητισμού , αυτοσχεδιασμού, πολιτικού φιλελευθερισμού ήταν πάντα η δύναμη του.
Ακριβώς αυτή η δυναμική πρέπει να επανεργοποιηθεί με στόχο ένα ΠΑΣΟΚ κίνημα μαζικό, λαϊκό αλλά και οργανωτικά ισχυρό.
Η κοινωνική βάση που διαχρονικά στήριζε το ΠΑΣΟΚ , είναι εδώ , παρακολουθεί και σε αυτήν πρέπει να απευθυνθεί και πάλι.
Όσον αφορά τις σχέσεις του ΠΑΣΟΚ με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ , προσδοκώντας στη διάλυση του ΠΑΣΟΚ μετέρχεται όλα τα μέσα για να το πετύχει .
Ενας ΣΥΡΙΖΑ αυθάδης και αναιδής με απολίτικη συμπεριφορά απέναντι στην κοινωνία, τους θεσμούς και τους πολιτικούς αντιπάλους . Μια «αριστερά» που προπηλακίζει , βρίζει τους πολιτικούς της αντιπάλους, καλλιεργώντας με μίσος και καταστροφική μανία την κοινωνία. Μια «αριστερά» που ούτε στο ελάχιστο δεν συγκρίνεται με την παράδοση του Ηλία Ηλιού και του Λεωνίδα Κύρκου.
Στην πολιτική υπάρχουν αντίπαλοι, όχι εχθροί αλλά δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ ως μισητό εχθρό.
Όσον αφορά τους φίλους της ΔΗΜΑΡ είναι προφανές, ότι ενώ αναζητούν στρατηγικά τον χώρο τους, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, εκεί δηλαδή που βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ, την ίδια ώρα, αρνούνται τις αναγκαίες ρηξικέλευθες πολιτικές επιλογές, που θα δώσουν απάντηση στις αναζητήσεις τους.
Για τη Χρυσή Αυγή και τους Ανεξάρτητους Έλληνες έχω γράψει πολλές φορές . Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποτελέσουν λύση και απάντηση στα προβλήματα της χώρας γιατί πολύ απλά η μεν πρώτη συνιστά ένα καθαρά φασιστικό και ναζιστικό μόρφωμα ενώ το κόμμα του Πάνου Καμμένου με τις ανερμάτιστες υβριστικές θολούρες στο μόνο που παραπέμπει είναι στη γραφική φιγούρα του Πεπε Γκρίλο.
Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν μέσα σε όλο αυτό το πολιτικό σκηνικό οφείλει να αναζητήσει και να συμμαχήσει με τον εαυτό του πρώτα απ’ όλα αποκαθιστώντας τα εσωτερικά του ρήγματα . Να απευθυνθεί σε όλους εκείνους με τους οποίους βρέθηκε μαζί στην μεγάλη πορεία του και τώρα κρατούν αποστάσεις, διαμαρτύρονται, ή ακόμα έχουν περάσει απέναντι, και παρατηρούν αμέτοχοι.
Σε αυτή την πορεία προς τα εμπρός , δεν πρέπει να λείψει κανείς ούτε και περισσεύει κανείς , είναι όλοι απαραίτητοι.Για να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ ο δυνατός κεντροαριστερός πόλος που τόσο ανάγκη έχει χώρα.Και είμαι βέβαιη ότι ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ για άλλη μια φορά θα τα καταφέρει , θα κάνει την υπέρβαση του και θα νικήσει!
Το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος μας περιμένει ….